 |
| Don;t waste your tears |
Και κάθομαι στην μαύρη καρέκλα
Μου έχει σηκωθεί η τρίχα από το κρύο
Γύρω μου σκορπισμένα μύρια βιβλία
Ανοιχτά ,υπογραμμισμένα , γεμάτα σημειώσεις αλλά δεν έχω ιδέα τι λένε
Και εκεί με το ένα χέρι να κρατά το κοπίδι
Το άλλο αναμένει την σφαγή
Αλλά η σφαγή δε γίνεται ποτέ
Το κοπίδι γυρίζει πίσω στο συρτάρι του και η καρέκλα γυρνά 180 μοίρες
Τα βιβλία επιστρέφουν στο γραφείο
Τα δάκρυα μου στα μάτια μου
Το αίμα στις φλέβες μου
Και τα συναισθήματα μου στο κουτί της Πανδώρας
Ειρήνη Μπακρατσά, Α2 2ου ΓΕΛ Κω